Dbajmy o zainteresowanie dzieci literaturą mając na uwadze, że czytanie pobudza do kreatywności językowej, wzbogaca zasób słownictwa, a tym samym przyczynia się do polepszenia zdolności komunikacyjnych i wyrażania siebie. To również sposób na rozwijanie wyobraźni, poznanie i zrozumienie otaczającego świata, zaszczepianie w młodym człowieku pożądanych cech i postaw, w szczególności empatii. Wspólne pochylenie się nad lekturą może stać się również mile spędzonym czasem, przyjemnym i kojącym rytuałem, w czasie którego wzmacniana jest więź na linii dziecko-rodzic, a cały proces czytania ma szansę stać się dla rodzica skarbnicą wiedzy na temat własnego dziecka, które poprzez reagowanie na sytuacje przedstawione w literaturze uzewnętrznia szerokie spektrum reakcji i emocji, zadaje nurtujące pytania czy też ujawnia swoje długo skrywane wątpliwości. To wszystko pozwala nie tylko lepiej poznawać „wewnętrzny świat“ swojej pociechy, ale daje też okazję do spontanicznego podejmowania rozmów na temat życia, wartości, relacji międzyludzkich i człowieczeństwa.
Pamiętajmy, że potrzeba czytania nie jest czymś, z czym przychodzimy na świat. Budujmy więc pozytywny stosunek dzieci do książek stopniowo na co dzień. Dajmy dobry przykład sięgając po literaturę w swoim wolnym czasie, aby pokazać, że czytanie nie musi być przymusem, nudą czy karą.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz