Historyjka obrazkowa aktywizująca rozwój mowy

Praca z historyjkami obrazkowymi rozwija procesy analizy i syntezy, wnioskowania, a także spostrzegawczość dzieci, co do szczegółów.
Historyjki doskonalą umiejętności wypowiadania się na określony temat i układania własnych opowiadań. Im dłużej pracujemy z historyjkami, tym więcej pozytywnych zmian w wypowiedziach dzieci widzimy.


Jak pracujemy z historyjkami?

Uczniom tłumaczę, że zatrzymujemy bajkę w TV pilotem i przewidujemy, jak ona się zaczęła i co będzie dalej. 

Mamy kilka wersji pracy. Pierwsza zakłada pracę z obrazkami i podpisami do nich. Uczniowie układają karty z obrazkami w odpowiedniej kolejności. Każda karta jest podpisana pytaniem. Najpierw uczniowie muszą przeczytać samodzielnie pytania, a następnie znaleźć odpowiedź na nie. Po udzieleniu odpowiedzi zastanawiają się nad tym, co mogło się wydarzyć przed 1 obrazkiem. W kolejnym kroku opowiadają, co wydarzyło się na przedstawionych ilustracjach. Kończą swoją pracę, wymyślając zakończenie historyjki.

Inną opcją jest wykonanie ilustracji przedstawiającej zakończenie historyjki. Wtedy mamy więcej różnorodnych pomysłów dzieci, które mogą opowiedzieć sobie nawzajem. To ulubiony element pracy dzieci!

Wersja trudniejsza zakłada, że dzieci układają historyjkę w odpowiedniej kolejności, bez pytań do nich, a następnie przechodzą do opowiadania. Wymyślają wstęp, opowiadają zgodnie z obrazkami, a potem tworzą zakończenie historyjki.
W czasie pracy z dziećmi nauczyciel może aktywizować myślenie dzieci w taki sposób, że stawia im pytania, które skłonią je do ukierunkowanej analizy treści. 

Kiedy tworzymy historyjkę, często nadajemy tytuł naszej opowieści. 

Lubimy pracować z historyjkami wydawnictwa WIR. Są one tak opracowane, że stwarzają dodatkowo możliwość włożenia obrazków do specjalnych kieszonek, folii, które uczniowie odwracają, żeby sprawdzić poprawność ułożenia obrazków. Jeśli zadanie wykonali prawidłowo, na odwrocie kart obrazkowych zobaczymy obrazek, np. postać, stworka. To dodatkowy plus kart obrazkowych. Wykorzystujemy je do opisywania wyglądu postaci. Losujemy patyczki z imionami dzieci. Każde wylosowane dziecko ma za zadanie powiedzieć jedno zdanie opisujące postać na obrazku. Skupiamy się na wyglądzie postaci, wyrazie jej twarzy. Kolejny krok to zapisanie kilku zdań, np. 4 zdań, które opisują tę postać. Dziecko, a nie nauczyciel decyduje o tym, jakie zdania zapisze. Do wyboru ma wiele zdań stworzonych przez siebie i kolegów z klasy.